Börnin grétu gleðitárumnþví hún var komin aftur.nSú sem allir elskuðunendurheimt úr helju.nnFræknar voru sögurnarnfrá öllum heimsins löndum.nLjóslifandi myndirnarnspruttu úr hennar orðum.nnEn bara ef húnnhefði séð inn í huga þeirra.nFundið sorginansem deyft hafði allt.nBara ef hún fyndi vonleysiðnsem fyllti þaunhefði hún strax í staðnhætt að skína.nnSíðla kvölds er sögum lauknbörnin tóku að þagna.nInnst í hjörtum vissu þauná morgun yrði hún farin.